Het plan werd van alle kanten onder het vergrootglas gelegd, en tenslotte goedgekeurd. Het karwei kon beginnen. Streep door de rekening was, dat de Rijksoverheid niet bereid was in het plan te investeren. Er werd een particuliere maatschappij opgericht: ‘De Naamloze Maatschappij Ter Verbetering Van Den Handelsweg Over Het Zwolse Diep’. Een hele mond vol. Directeur van die maatschappij? Precies: plannenmaker Ir. Benjamin Pieter, Gesienus van Diggelen. Hij kreeg later meer bekendheid door zijn plan ‘tot droogmaking van de Zuiderzee’ (1849). In Emmeloord is een straatnaam naar van Diggelen genoemd.
Voor de aanleg van de leidammen werden ‘kraggen’ gebruikt, drijvende stroken verstrengeld moerasmateriaal. Voor een spotprijs te koop in Wanneperveen, Dwarsgracht en Giethoorn De kraggen werden ter plekke los gestoken, aan elkaar gebonden en als lange sleep over water vervoerd. Via de Arembergergracht naar Zwartsluis, en vandaar over het Zwarte Water naar het Zwolse Diep.
De nieuwe techniek werkte tijd- en kostenbesparend. Van Diggelen stelde voor om de bespaarde centen te gebruiken voor de bouw van een woning voor de havenmeester, en een beschutte haven voor zo’n 70 schepen. Het zou de concurrentiepositie van Zwolle ten opzichte van Kampen versterken.
Door de aanleg van de leidammen, was het niet langer noodzakelijk voor schippers om een deel van de lading op Schokland te lossen. Ze konden volgeladen door naar Zwolle. Het project wordt gefinancierd door baten die via tolheffing worden binnengehaald, alsmede landwinning tussen de Zuiderleidam en het ‘vaste land’ boven Genemuiden. Het ‘bakenhuisje’, in de volksmond ‘de Ketting’ speelt een centrale rol. Het is particulier bezit. De eigenaren vinden de geschiedenis, met aan beide zijden de bestaande gebouwen, zeer de moeite waard.
