Daar sta je dan, bovenaan de Zwartemeerdijk. Voor je ligt het Zwartemeer, met aan de horizon het Vogeleiland. Wie goed kijkt, ziet twee stenen lijnen boven het water uitsteken: ‘de spreekstoel’. Het is de voormalige strekdam, behorend bij Oud Kraggenburg.
Draai je om, en je kijkt uit over het Nieuwe Land, met velden vol aardappelen, Luzerne, uien en mais. Links van het pad, een lichte glooiing in het landschap, ook hier laat de strekdam zich nog gelden. Rechts van het pad ligt het land wat lager.
Aan de overkant van de Zwartemeerweg, naast de monumentale arbeiderswoningen, was vroeger het Zwolsche Diep. Een beruchte plek, vooral wanneer de stormwind tekeerging. Wolkenstoeten zie je van ver aankomen, zonsopkomst en -ondergang zijn indrukwekkend, de nachten aardedonker, en de sterrenhemel kraakhelder. Zo moeten ook de schippers van toen het beleefd hebben; de donkere nachten, de woelige wateren. Menig schip liep hier vast op ondiepten in de Zuiderzee. Het is een voorrecht op deze plek te mogen wonen. Het nieuwe, oude land vertelt nog altijd een boeiend verhaal.
